ادامه شماره سه کتاب قدرت انضباط شخصی

بهترین فرد منضبط ان هست که تمام عادات بد خود را ترک کند و سریع به کار های مفید خود عادت کند بدین ترتیب از نیروی عادت بهترین استفاده کند.

مسئولیت پذیری مشکل ترینبخش انضباط شخصی می باشد و بدون ان هیچ موفقیتی حاصل نمی شود. باید بدانیم ما مسئول زندگی خود هستیم و تا خود به خود نیاییم وضع زندگی با نیروی ساده اینرسی ثابتمی ماند و تغییر   نمی کند.

همه  ما در دوران اولیه زندگی(کودکی)شرطی شده ایم که مسئول کارهایمان دیگرانند و اگرچه بعد ها بزرگ    می شویم و قدرت مسئولیت بیشتری می یابیم ولی همچنان به دنبال بهانه تراشی و انداختن بار مسئولیت به دوش دیگرانیم.

اگر والدین ما در کودکی ما را به خاطر انجام کارهاییکه درست انجام نمی دادیم تحقیر می کردند یا ناسازا      می گفتند یا عشق شان را دریغ می کردند یا به نحوی تنبیه بدنی یا عاطفی می کردند ما در بزرگسالی فکر    می کنیم انسان کاملی نیستیم و دیگران از ما بهترند یعنی ما کم ارزش تریم و برای رهایی از این احساس باز هم کار ها را به دوش دیگرانمی اندازیم .

امروزه اکثر مرم  به چنین اپیدمی بی مسئولیتی دچارند چه در سطح ملی وچه در سطح بین المللی حتی در دادگاه ها جرائمی که مقصر اصلی ان ها خودشان هستند سعی دارند با کلنجار رفتن با قوانین و وکلای         جاه طلب از ان شانه خالی کنند.

همه انسان ها به دنبال شاد بودن هستند.حس رضایت و شادی در نبود احساسات منفی که همه ان ها به خشم ختم می شود به وجود می اید . خشم معطوف به درون ناشی از ریختن ناراحتی به درون به جای واکنش مناسب نشان دادن به بیرون هست. خشم معطوف به بیرون ناشی از انتقاد تند و حمله ای به اطرافیان هست.  خشم باعث انواع بیماری های بدنی و روانی می شود.

قدرت توانایی ما بر کنترل خویش و ناله و زاری نکردن برای چیز هایی که مطابق میل ما نیست قدرت انضباط زیادی را می طلبد و هرچه ما توانایی بیشتری در این زمینه داشته باشیم بیشتر به بلوغ فکری رسیده ایم و ذهنمان را از کودکی خارج کرده ایم.

با راه کمترین پایداری  ما همه کار ها را گردن دیگران می اندازیم و مانند کودکان از هر چیز ناخشنودی گریه     می کنیم و خود را قربانی و حقیر می بینیم و خودمان را مریض می کنیم.

در حالی که اگر قبل از شروع به هر نارضایتی که می خواهیم با در عمل یا حرف نشان دهیم به خودبگوییم       (( من مسئولم)) و مسئولیت رفتار و عمل و گفتار خود را قبول کرده و بدین ترتیب مثبت اندیش و ارام  می شویم و احساسات منفی را از خود دور می کنیم. چرا که ذهنمان نمی تواند در یک لحظه هم مثبت و مسئول باشد و هم بهانه گیر و عصبانی.

زمانی که مسولیت توانایی ها خود را در دست می گیریم احساس رضایت وکنترل بر زندگی می کنیم و بخش اعظم انظباط شخصی را انجام داده ایم . یک فرد منضبط هنگام زندگی مسیولیت کار ها را بر عهده می گیرد و همواره فکر می کند نقش او چیست و برای ناخشنودی هایی که در کنترل او نیست ناراحت وعصبی نمی شود و همچنین افکار و اعمالی که در گذشته بوده و او را اذیت میکند  کاملا فراموش کرده و به برنامه و مسولیت های اینده فکر می کند.

مژده:تنها لازم است همین الان کنترل اعمال و احساسات  خود را برعهده بگیرید و سپس وارد مسیولیت های زندگی شوید  سپس انقدر در کار های مفید غرق می شوید که  دیگر وقتی برای فکر کردن به احساسات منفی ندارید. 

و اینگونه عنان کامل اندیشه ها  و احساساتتان را بدست بگیرید و زندگی شادتر و کامل تری داشته باشید.